Wifi in Minsk
Door: Mitra
Blijf op de hoogte en volg Mitra
15 Augustus 2007 | Wit-Rusland, Minsk
Wie zou dat ooit gedacht hebben. Wifi in Minsk. Cafe X-ray is sowieso een buitenbeentje in de straten van Minsk. Het is dat dit moderne cafe weggestopt zit in een straatje achteraf, anders was er ongetwijfeld een stokje gestoken voor deze makkelijke toegang tot de internationale online wereld. Goed, gister liep ik er toevallig tegenaan toen ik met een heel vervelende Tsjech op zoek was naar eten. De Tsjech heet Jan, en wij waren de enige allochtonen in de bus naar Minsk. Ohja, en nog een Pool, maar die telt niet, want die heeft een Belarussisch vriendinnetje en spreekt vloeiend Russisch. Volgens Jan waren wij dus op elkaar aangewezen als vreemden in een onheilspellend land. Jan had zo een Amerikaan kunnen zijn, maar was een arrogante Pragenees met een camera op zijn buik. Hij vindt alles wat verwijst naar het oude Sovjetunie (en dat is veel hier) zo grappig dat hij zo hard buldert van het lachen dat het standbeeld van Lenin op zijn grondvest begint te trillen. Ook vind Jan het erg onbeschoft dat niemand in Minsk engels spreekt, en dat laat hij dan ook goed merken aan het bedienend personeel. Jan heb ik dus gauw gedumpt toen het eten op was. Toen ik in xRay prompt een hippe meneer met een apple notebook zag zitten, ging mijn wifi-radar op scherp. Ja, er was een draadloos netwerk in xRay, maar de hippe meneer deed een beetje geheimzinnig. Na wat gestamel van mijn kant in het Russisch en gemompel van zijn kant in gebroken Engels, kwam hij waarschijnlijk tot het besluit dat ik een lief meisje ben, en daarom te vertrouwen. En dat ging zo: Hij komt dichtbij mijn rechteroor staan en fluistert zachtjes: 'Code for internet is summer2007'. Mijn eerste encounter met het mysterie dat Belarus heet.
Minsk, helemaal zo gek nog niet. Behalve de setting waarin ik me nu bevind (ik heb zojuist sushi besteld), is het net alsof ik in een tijdmachine naar het Rusland van de jaren vijftig ben gebracht. Van buitenaf klinkt het een beetje griezelig, maar op het moment dat je heelhuids de grens over bent, zuigt het je op en wordt je bijna één van hen. Na twee dagen is Minsk voor mij nog één groot openluchtmuseum van de Sovjettijd. Niet alleen de architectuur en stratenbouw doen daaraan denken, ook de overdreven schone straten en de bewakers op iedere straathoek. De parken zijn groot en ruim, er is geen blikje, flesje of uitgedrukte peuk te vinden. Het gras is er groen, zacht en netjes getrimd, maar je mag er niet op zitten. Pleinen zijn immens groot en je kunt er van de grond eten, maar ook daar mag je niet op neerstrijken. De stoepen zijn van marmersteen, net als de ingang van de metrostations en de randen van de fontijnen. Zelfs kinderen houden zeker een meter afstand van de sproeiende watervalletjes die de stad rijk is. Hangjongeren zijn er daarom niet minder dan waar ook ter wereld, maar ze lijken wel meer beschaafd. Ze zitten netjes op de bankjes die daarvoor gemaakt zijn, niet eens op de leuning of met zijn tienen tegelijk, nee ze zitten nog net niet met de beentjes over elkaar, en deponeren hun leeggedronken blikjes uit automatisme in de vuilnisbakken die daar speciaal voor ze zijn neergezet.
Mensen hebben het goed in Minsk. Er straalt weinig armoede af, en iedereen lijkt in de zelfde klasse te horen. Dat is ook niet zo gek als je bedenkt dat de staat behalve als een gek alles controleert wat waar en met wie je doet, maar daarnaast ook een sterk sociale zekerheidssysteem heeft, waar onderwijs, gezondheidszorg en arbeidsvoorzieningen allemaal geregeld zijn. Vandaar trouwens dat ze de straten zo blinkend schoon kunnen houden, ik gok dat zeker 10 procent van de inwoners stratenveger moet zijn (gewoon met een bezem van stro he!).
Dit zijn natuurlijk mijn bevindingen voordat ik jonge opstandige Minskenaren heb ontmoet. Vanavond heb ik afgesproken met Ira, een meisje die ik via couchsurfing heb ontmoet. We gaan eten bij Lida, een Litouws restaurant en ze neemt nog een vriend van haar mee. Morgen moet ik mijn hotel uit, en ga ik intrek nemen in de flat van Konstantin (saillant detail, zijn achternaam: Vinokourov), ook via CS.
Dan heb ik nog niets verteld over mijn ongelooflijke Hotel Oktobrskaya. Wat een fenomeen zeg. Ik dacht dat Hotel L'viv in Oekraine het staaltje sovjetnostalgie niet overtroffen kon worden. Maar dit slaat werkelijk alles! Woorden schieten te kort, dus daarbij zal ik gauw de foto's uploaden.
Lieve mensen, het gaat dus enorm goed met me. Ik kom tot rust, en voel de wereld steeds groter worden....
Da svidanya !
Minsk, helemaal zo gek nog niet. Behalve de setting waarin ik me nu bevind (ik heb zojuist sushi besteld), is het net alsof ik in een tijdmachine naar het Rusland van de jaren vijftig ben gebracht. Van buitenaf klinkt het een beetje griezelig, maar op het moment dat je heelhuids de grens over bent, zuigt het je op en wordt je bijna één van hen. Na twee dagen is Minsk voor mij nog één groot openluchtmuseum van de Sovjettijd. Niet alleen de architectuur en stratenbouw doen daaraan denken, ook de overdreven schone straten en de bewakers op iedere straathoek. De parken zijn groot en ruim, er is geen blikje, flesje of uitgedrukte peuk te vinden. Het gras is er groen, zacht en netjes getrimd, maar je mag er niet op zitten. Pleinen zijn immens groot en je kunt er van de grond eten, maar ook daar mag je niet op neerstrijken. De stoepen zijn van marmersteen, net als de ingang van de metrostations en de randen van de fontijnen. Zelfs kinderen houden zeker een meter afstand van de sproeiende watervalletjes die de stad rijk is. Hangjongeren zijn er daarom niet minder dan waar ook ter wereld, maar ze lijken wel meer beschaafd. Ze zitten netjes op de bankjes die daarvoor gemaakt zijn, niet eens op de leuning of met zijn tienen tegelijk, nee ze zitten nog net niet met de beentjes over elkaar, en deponeren hun leeggedronken blikjes uit automatisme in de vuilnisbakken die daar speciaal voor ze zijn neergezet.
Mensen hebben het goed in Minsk. Er straalt weinig armoede af, en iedereen lijkt in de zelfde klasse te horen. Dat is ook niet zo gek als je bedenkt dat de staat behalve als een gek alles controleert wat waar en met wie je doet, maar daarnaast ook een sterk sociale zekerheidssysteem heeft, waar onderwijs, gezondheidszorg en arbeidsvoorzieningen allemaal geregeld zijn. Vandaar trouwens dat ze de straten zo blinkend schoon kunnen houden, ik gok dat zeker 10 procent van de inwoners stratenveger moet zijn (gewoon met een bezem van stro he!).
Dit zijn natuurlijk mijn bevindingen voordat ik jonge opstandige Minskenaren heb ontmoet. Vanavond heb ik afgesproken met Ira, een meisje die ik via couchsurfing heb ontmoet. We gaan eten bij Lida, een Litouws restaurant en ze neemt nog een vriend van haar mee. Morgen moet ik mijn hotel uit, en ga ik intrek nemen in de flat van Konstantin (saillant detail, zijn achternaam: Vinokourov), ook via CS.
Dan heb ik nog niets verteld over mijn ongelooflijke Hotel Oktobrskaya. Wat een fenomeen zeg. Ik dacht dat Hotel L'viv in Oekraine het staaltje sovjetnostalgie niet overtroffen kon worden. Maar dit slaat werkelijk alles! Woorden schieten te kort, dus daarbij zal ik gauw de foto's uploaden.
Lieve mensen, het gaat dus enorm goed met me. Ik kom tot rust, en voel de wereld steeds groter worden....
Da svidanya !
-
15 Augustus 2007 - 22:53
Peter:
Heyy Mitra, klinkt erg spannend allemaal! Die Tsjechen zijn inderdaad niet te vertrouwen; ik heb nog een mobiele telefoon van ze tegoed, grr. Verder: veel succes en plezier gewenst en doe geen domme dingen die Lenin ook niet zou doen. -
16 Augustus 2007 - 14:47
Neeltje:
Oh! Dan moet je mijn foto's van het hostel in Katowice eens zien! Een Oostblok-gevangenis is er niks bij. Het was heerlijk in Polen natuurlijk, nu nog eens opschuiven naar nog rechtser. Als ik jouw verhalen zo lees, is Wit-Rusland snel aan de beurt. Geniet ervan!
X Neeltje -
17 Augustus 2007 - 13:21
Ine:
Blij te horen dat 't goed gaat! En natuurlijk altijd weer erg leuk om je verhalen te lezen!!!
liefs! -
18 Augustus 2007 - 08:38
Vivian:
Mit! wat een mooie verhalen weer! Ben blij dat je internet hebt 'gevonden'! Ben erg benieuwd naar de foto's en de verhalen over de Minskenaren!
Geniet!
Kus Vivian -
18 Augustus 2007 - 09:25
DJ:
Klinkt cool en erg interessant! Ben benieuwd naar foto's van je 'All in-hotel'!
groetjes -
19 Augustus 2007 - 16:10
Hilske:
hoi mitra, had al even een berichtje voor achtergelaten op hyves maar inmiddels ben je al in dat "onheilspellende land" en heb je eerste verhaal gelezen. Ben trots dat ik een nichtje heb dat dit soort reizen maakt en verhalen schrijft. Je mams en ik steunen elkaar dat weet je, ben benieuwd naar je volgende verhalen en pos goed op dyself en dikke tût ut Frsylan,Hilske -
19 Augustus 2007 - 17:53
Mamski:
weer een supersterk verhaal, zoals we van je zijn gewend inmiddels! Ben benieuwd naar de foto,s van het hotel, kus mamski -
20 Augustus 2007 - 09:41
Loes:
Hee, zo te horen heb je het super daar!!! Geniet ervan...........hier is het saai en bewolkt!!! kus -
23 Augustus 2007 - 06:11
Nelski:
Hallo Mitra,heb je side weer gelezen,boeiend!Ik bewonder je lef en manier van schrijven.We blijven je volgen.Groetjes uit Heeg(hopelijk zien we je op 9 sept.fam.dag)goede reis nog en voorzichtig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
